-
1 zwrócić wzrok
возвратить зрениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zwrócić wzrok
-
2 zwrócić
глаг.• вернуть• возвратить• возвращать• возвращаться• воздать• отдавать• отдать• отплачивать* * *zwróc|ić\zwrócićę, \zwrócićony сов. 1. вернуть; возвратить;\zwrócić pieniądze вернуть деньги; \zwrócić wolność вернуть свободу;
2. повернуть;\zwrócić twarz повернуть лицо;
3. обратить;\zwrócić wzrok обратить (устремить) взор; \zwrócić uwagę a) (na coś) обратить внимание;
б) (komuś) сделать замечание;● ktoś \zwrócićił кого-л. вырвало (стошнило);\zwrócić kroki направить шаги; \zwrócić słowo вернуть слово
* * *zwrócę, zwrócony сов.1) верну́ть; возврати́тьzwrócić pieniądze — верну́ть де́ньги
zwrócić wolność — верну́ть свобо́ду
2) поверну́тьzwrócić twarz — поверну́ть лицо́
3) обрати́тьzwrócić wzrok — обрати́ть (устреми́ть) взор
zwrócić uwagę — 1) ( na coś) обрати́ть внима́ние; 2) ( komuś) сде́лать замеча́ние
•- zwrócić kroki
- zwrócić słowo
См. также в других словарях:
zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… … Słownik języka polskiego
spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
skierować — dk IV, skierowaćruję, skierowaćrujesz, skierowaćruj, skierowaćował, skierowaćowany skierowywać ndk VIIIa, skierowaćowuję, skierowaćowujesz, skierowaćowuj, skierowaćywał, skierowaćywany «nadać pewien kierunek (w zn. fizycznym lub umysłowym),… … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
zatrzymać — dk I, zatrzymaćam, zatrzymaćasz, zatrzymaćają, zatrzymaćaj, zatrzymaćał, zatrzymaćany zatrzymywać ndk VIIIa, zatrzymaćmuję, zatrzymaćmujesz, zatrzymaćmuj, zatrzymaćywał, zatrzymaćywany 1. «powściągnąć kogoś, coś w biegu, w ruchu, uniemożliwić… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
popatrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, popatrzećtrzę, popatrzećtrzy, popatrzećtrzał, popatrzećtrzeli, {{/stl 8}}popatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, popatrzećtrzę, popatrzećtrzy, popatrzećtrzył, popatrzećtrzyli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień